Una ko ‘tong trabaho.
Pagkagraduate ko ito ang tinarget kong aapplyan, ang mga Business Process
Outsourcing (BPO) o mas kilala bilang Call Centers. Nung mga panahong yon kasi
sikat na sikat ang mga Call Centers dahil sa malaking sweldo ng mga agents. Yun
nga lang karamihan ng mga agents ay sa gabi nagtatrabaho dahil sinusupport ng
karamihan ang mga Amerikano (are you feeling me?), ilan sa Europa (like Harrey
Pottah) at kung susuwertihin ay mga taga-land down under (Australia) dahil halos
kapareho lng natin sila ng oras kaya hindi mo na kailangan maging bampira na sa
gabi gising (pero sabi sa Twilight hindi sila natutulog).
Pagpasok ko ng Call center,
pang-umaga pa ko. Eh medyo tinamad na ko at gusto kong iba naman para for a
change kasi nakakasawa ung laging pareho (hindi redundant yan…). Nagdesisyon
akong magpanggabi. At ito ang mga naranasan ko sa pagtatransform ko bilang si
Edward Cullen:
Ø
Sa una hanggang sa pangalawang linggo ko,
imposibleng hindi ako makatulog sa workstation ko. Yung tipong kahit anong
pandidilat ng mata ko eh naduduling naman sa antok at hindi ko mapigilan ang
pag-‘bow’ ng biglaan. Tapos bigla kong iaangat ang ulo ko, titingin sa katabi
kung nakita niya ang pag-‘bow’ ko at babalik sa trabaho. Sa buong shift ko,
hindi lalagpas sa sampu ang pag-‘bow’ ko.
Ø
Pagkatapos ng shift ay magmamadaling umuwi para matulog pero pagdating ng bahay
ay may mga pagkakataong mawawala ang antok na tatagal ng ilang oras kaya 4
hanggang 5 oras lang ang itatagal ng tulog na siyang ikaiinis dahil pagdating
na naman sa opisina kinagabihan eh mag-babow
na naman ng walang humpay.
Ø Hindi mo malaman kung bakit parang gising ka
maghapon kahit tulog ka.
Ø
Paggising mo ay mag-iisip ka kung anong oras na
dahil magtataka ka kung bakit paggising mo eh madilim pa rin. At maaalala mong
umaga ka natulog at may pasok ka sa gabi.
Ø
Iisipin mo rin kung anong araw na at anong petsa
na. Kapag tinamad ka pang tumingin sa calendar ng cellphone mo eh, iisipin mo
ito hanggang pagdating sa opisina o kung tinignan mo ang kalendaryo mag-iisip
ka ng matagal kung panong nangyaring ang araw at petsang yon ay tama.
Ø
Pagkatapos ng shift mo at paglabas ng building
eh bigla kang magiging ‘Chinese’ dahil sisingkit ang mata mo kasi hindi ka na
sanay sa liwanag. Bibili ka ng shades dahil doon kasi ayaw mong madapa habang
naglalakad at naniningkit ang mata.
Ø
Matutuwa ka naman tuwing sweldo dahil may
pangluho ka na sa laki ng sweldo.
Ø
Tuwing papasok ka nga lang eh sarado na ang mall
at pag uuwi ka na eh sarado pa ang mall kaya hindi mo rin mabibili ang luho mo.
Maghihintay ka hanggang weekend para makapag-mall dahil ayos lang ang mapuyat.
(pero sa bagay puyat ka naman lagi, gising ka sa gabi e)
Ø
Matutuwa ka kapag gumala ka ng may araw dahil
kitang-kita mo ang lahat.
Sa pagtagal din eh masasanay ka
rin naman pero para sa’kin hindi ako magtatagal dito. Gusto kong magkaroon ng
propesyonal na trabaho. Yung talagang makaka-ahon ako.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento